"Het handwerken begon allemaal met een brei- en haakcursus"
Bij mijn toenmalige baan organiseerde mijn vriendinnetje met een andere collega een brei-en haakcursus. Samen met wat andere collega's besloten wij ook mee te doen en daar begon ik met wat "losse" en "vasten" een poncho te haken. Wat was dat toch leuk! Het spoorde mij aan om van allerlei projectjes uit te zoeken. Ik kocht wat haaktijdschriften, wat wol en een set haaknaalden. Leuk vond ik het zeker, maar gemotiveerd om ook daadwerkelijk een project af te maken was ik niet. De joyspark van het wolkopen voelde ik wel en ik wilde het liefst een eigenkamer vol wol hebben. "Het is gewoon zo leuk om te hebben".
/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fz%2Fp%2Fu%2Ftemp-qyawavexejnwcojbmfsq%2F9kcmvc%2Fvoetenzakbuggy.jpg)
Toen ik zwanger werd van onze dochter en ik door bekkeninstabiliteit al snel thuis zat had ik eindelijk mijn motivatie gevonden. Ik haakte mijn eigen maxicosi voetenzak. Zonder patroon met verschillende steken en verschillende soorten wol. Het werd super leuk, alleen niet recht, want ik hield geen rekening met de verschillende woldiktes, of met het meerderen en verminderen van steken. Oeps.. anyway trots was ik want ik had eindelijk een project af!
"Eindelijk een project af!"
Dit smaakte naar meer! Inmiddels waren de voorweeën gestart (week 36,5) en ik wist van ellende niet wat ik s'nachts moest doen. Dus daar zat ik dan met Gossip Girl op de tv en een nieuw haakpatroon. Een patroon van 2 stokjes, 2 losse etc. Een ledikant deken zou dit moeten worden met drie verschillende kleuren. Helaas is deze deken een onafgemaakt project gebleven. Misschien dat ik hem in de toekomst nog een keer ga afhaken. Op de foto hieronder zie je de yogabal nog liggen waar ik s'nachts de weeën mee weg hobbelde.
Toen onze dochter was geboren, had ik geen tijd meer voor haken alleen de opvoeding van Maud. Ik moest ook herstellen na de bevalling en was erg beperkt in wat ik kon. Uiteindelijk na een maandje begon ik mij weer te vervelen en ben ik wel weer begonnen met haken. Voor de speelgoed had ik een mandje gehaakt van wol dat ik nog had liggen. De bodem is vierkant en het is in een ronde vorm naar boven gehaakt. Daardoor blijft het mandje goed staan. Door de wat dikkere wol en "vasten" is de mand ook stevig geworden.
Toen Maud 5 maand was en niet meer in de kinderwagenbak paste zijn wij de wandelwagen gaan gebruiken. Mijn schoonmoeder (Moeke) was inmiddels een mooie maxicosi zak aan het haken voor mijn schoonzus met de wafel-steek. Deze zou ze voeren met wafelstof aan de binnenkant en afwerken met "houtje touwtje" knopen. Dit model vond ik ook heel mooi dus ik besloot deze steek te gebruiken voor een wandelwagen zak. Ik had alle gaten opgemeten en uit losse hand de zak gehaakt en gevoerd met een fleece deken (van de zeeman). Ik was zeer tevreden met dit resultaat en had de smaak te pakken.
Ik was zeer tevreden met dit resultaat en had de smaak te pakken. Daarom ging ik ook maar een andere maxicosi zak haken die ook gevoerd was met fleece voor de koude winterdagen. Ik was inmiddels al zo gevorderd dat deze in 2 dagen gehaakt en gevoerd was.
Madelief zag mijn foto's op instagram voorbij komen en vroeg mij of ik haar wat haaklessen wou geven, want zij wilde ook wel voor hun baby iets maken.
Bij mijn favoriete winkel "Söstrene grene" hadden we kleuren uitgekozen voor een boxkleed en een ledikantdeken. De ledikantdeken is gehaakt van stokjes met verschillende kleuren. Het patroon kwam overeen met het behang van de babykamer. Ze vroeg of ik de boskleed voor haar kon maken, omdat het twee grote projecten waren en ze al over de helft was van haar zwangerschap. Op verzoek ging ik dus voor het eerst aan de slag voor iemand anders!
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn blog!
Lieve groetjes,
Daniëlle